Dorusken De Meyer 100 jaar
De oudste Haaltenaar Theodorus De Meyer zag het levenslicht op 2 maart 1827 in Erembodegem. Zijn vader Jozef, wever, en zijn moeder, Victoria Van Vaerenbergh, woonden in het Eiland. Later verhuisden zij naar de Molenstraat. In zijn actieve periode was Dorus veldwerker. Zijn legerdienst vervulde hij onder Koning Leopold I.
Dorus bleef ongehuwd. Van staatswege ontving hij het ridderkruis van Leopold I
Ter gelegenheid van een jubelfeest werden grootse plannen op touw gezet door de
buren. Het gemeentebestuur besliste op haar beurt de feestelijkheden optimaal te
steunen omdat ‘het de eerste maal is in ’s menschens geheugen, dat dergelijk geval zich voordoet in de gemeente. Het schonk een zetel en de som van 500 BFr. Het beval eveneens een omhaling aan om de onkosten van het feest te betalen en om te voorzien in het onderhoud van de eeuweling.
Weken voor de heuglijke dag van zondag 27 februari, waren dorpsgenoten druk in
de weer voor het vervaardigen van guirlandes en jaarschriften. Gelegenheidsliederen werden getoondicht, gedrukt en verspreid.
Niet alleen de Molenstraat, maar ook andere gehuchten vierden mee. ‘Gansch den
Eeckent’ wenste Dorus geluk en bij die gelegenheid werd ‘hun'” kapel fraai opgesmukt.
Aan alle huizen wapperde de driekleur en de Molenstraat was één zee van kleurrijke wimpels en wapperende papieren lintjes. De occasioneel aangebrachte verlichting gaf ’s avonds het gehucht een feeëriek uitzicht. Begon de dag met een druilige regen, na de middag bleef het droog.
Om 15u arriveerden de notabelen bij het huisje van Dorus.
De burgemeester overhandigde de geschenken o.m.een zilveren vork en lepel van
Z.M. Koning Leopold I. Stoetsgewize ging het naar het gemeentehuis, voor het
drinken van de erewijn. De ruiters en een muziekmaatschappij begeleiden de stoet. Op het balkon én tijdens de rondrit door de gemeente kon Dorusken genieten van de enorme sympathie van zijn medeburgers.
Na de stoet werd er natuurlijk duchtig doorgezakt in de buurt en de prachtige dag
werd besloten met een grandioos vuurwerk en tot laat in de nacht dreunde leutig het kanon.
Het feest kwam net op tijd, want Dorus overleed een paar maanden later op 1 mei
1927. Een ongelukkige val van het ‘vouttrapken’ bracht hem in problemen.
Twee maanden voor zijn dood had hij de eer peter te zijn van het kindje wit het gezin van Leopold De Bruyn, de familie waar hij inwoonde.
Lyrics: Jubellied honderdjarige Dorus De Meyer
